Hee lieve mensen,

Mijn volgende verhaal gaat over de introductie week die werd verzorgd door Prema en Rajesh van Cultural Destination Nepal.

Dinsdag stond ik dus wat vermoeid op, maar ik wist dat de introductie vandaag zou beginnen. Ik ging naar beneden, naar de keuken voor het ontbijt. Een beschuitje met jam of een boterham behoort hier niet tot het ontbijt, maar bestaat vaak weer uit rijst met groente of roti (deeg brood) met groente. We hoefden dus niet met een lege maag te beginnen.

Rajesh heeft in zijn huis een kamer als klaslokaal ingericht. Hier startte de introductie met een Hindoeïstisch ritueel wat ons geluk en gezondheid moest brengen. We eerden de goden, kregen een stip op ons hoofd en mediteerde kort. Hierbij ademden we in en bij de uitademing zeiden we "oooooommmm". We kregen ook eeb nieuwe naam, een Nepalese naam. Mijn naam werd Amrita en Brede heette Bal Bahadur.

Na deze ceremonie moesten Bal Bahadur en ik elkaar leren kennen en elkaar introduceren. Dit vond gelukkig, net als de komende lessen, buiten plaats waar de zon voor warmte zorgde. Hierna hadden we onze eerst Nepalese les. "Mero naam Amrita ho. Mero gahr Netherlands ho". De laatste activiteit van de dag was het kopen van stoffen bij een lokaal winkeltje. Hiervan zou onze traditionele Hindoeïstische kledij gemaakt worden. We kozen de stoffen uit en lieten ons opmeten. De avond bestond uit relaxen, eten en optijd naar bed gaan.

Woensdag hadden we weer Nepalese les en leerden we gesprekjes. De woorden zijn allemaal wel goed uit te spreken, maar het onthouden van de woorden is erg lastig. We hadden woensdag ook les over de cultuur en religie in Nepal. Zaken die de revue passeerde: je eet met je rechterhand, je draagt kleding die je lichaam dekt, je geeft dingen en ontvangt dingen met je rechterhand, namasté wordt er gezegd bij de ontmoeting, de wc methode gebeurt met de linkerhand en; mannen en vrouwen mogen geen fysiek contact met elkaar hebben in openbare plekken. Rajesh vertelde ook over het Hindoeïsme. Ze geloven in de wedergeboorten. Je daden op aarde bepaalt in wat voor nieuwe vorm je geboren wordt. Uiteindelijk wil iedereen bevrijd worden en eeuwige rust en gelukzaligheid hebben. Als je dit bereikt hebt, heb je je eigen god gevonden en stopt de cirkel van wedergeboortes.

Na de lessen zijn Bal Bahadur en ik weer richting de winkelstraten gelopen. Bal Bahadur wilde naar een cyber café om zijn website te maken (wat door de trage internet verbinding overigens niet is gelukt). Ik ging hier met m'n telefoon op wifi en kon Patrick en m'n vriendinnen spreken. We wilden zelf graag ook een sim kaart met beltegoed en internet, zodat we niet altijd naar een cyber café hoefden. Hiervoor gingen we naar een Ncell winkeltje. Dit kon voor een prikkie geregeld worden! Ik was ineens weer 'connected' met de wereld, haha.

Donderdag begonnen we buiten in de zon weer met Nepalese les. Hierna hadden we een "problem shooting session" met Rajesh. We spraken over onze ervaringen tot dusver en over het vrijwilligerswerk. In de middag gingen we met het lokale openbaar vervoer naar de Bodhanath Stupa. Dit was hilarisch! De bussen zijn hier eigenlijk gewoon van die volkswagen mini van's uit het jaar nul. Tijdens de rit staat er een man in de deuropening te roepen waar de bus heen gaat. Super gevaarlijk natuurlijk! Haha. En ook al zijn alle plekken al bezet, er kunnen altijd meer mensen bij! Dit zorgt voor propvolle busjes waar iedereen acrobatische taferelen uithaalt om maar goed in het busje te blijven.

Vrijdag was een actieve dag. We begonnen 's ochtends om 8 uur met een hike. We wandelden door landelijke gebieden, door rijstvelden, door kleine dorpjes en de laatste 1,5 uur door de heuvels. Dit was erg bijzonder! Om 13.00 uur waren we terug. Om 15.00 uur kregen we weer een volgende opdracht. We moesten naar Jamal Assan (de lokale markt dichtbij Thamel) om hier 5 Nepalese ingrediënten te halen. Prema had deze ook in het Nepalees opgeschreven, dus moesten we er zelf achterkomen wat het was. Met het openbaar vervoer kwamen we aan in de regio Jamal waar het super druk was! We vonden de markt al snel en ook waren de producten in 20 minuutjes gekocht. Goed teamwork dus! Hierna zijn we naar Thamel gegaan waar we om 17.30 uur met Prema hadden afgesproken bij het Kathmandu Guesthouse. Met m'n Lonely Planet boek konden we het Kathmandu Guesthouse vinden. We waren er zelfs te vroeg, dus konden we lekker even een drankje doen in een "Irish pub". Haha, ja die hebben ze daar! Thamel is mega toeristisch en een heel andere wereld dan de regio waar Rajesh woont.

Zaterdag hadden we een vrije dag. Een aantal dagen geleden hadden we al besloten om op deze dag naar Last Resort te gaan. Dit is een plek op 3,5 uur reizen van Kathmandu richting de Chinese grens. Op deze plek kun je allerlei extreme sporten doen, zoals Bungee Jumpen, en daarna relaxen in het Resort. We moesten om 5.45 uur in Thamel zijn waar we om 6.00 uur zouden vetrekken. We vetrokken met een wat oude, maar redelijk goede, bus. In de reis van 3,5 uur zijn we volop door elkaar geschud, want ondanks we op een hoofdweg reden, waren er hele stukken weg nog niet klaar of alweer verrot geraakt. We kwamen aan bij Last Resort door over een ijzeren/stalen wiebelbrug te lopen. Hier zouden we dus vanaf moeten springen! OMG! We kregen instructies en uitleg over de Bungee Jump, maar ook de Canyon Swing. Deze tweede sprak mij meer aan, omdat je dan recht naar beneden moest springen en een langere "free fall" had! Daar gingen we dan. Bal Bahadur en ik zaten in groep 1. Eenmaal op de brug ben ik gelijk naar voren gelopen, zodat ik als 1 van de eerste kon springen. Ja, als ik er dan toch sta, wil ik het zo snel mogelijk doen! En jeeetjeeeee wat was het gaaf zeg! Je valt en valt en valt en uiteindelijk wordt je opgevangen door het touw, waarna je nog een aantal keer flink heen en weer swingt door de Canyon heen. Heerlijk! Wat een goede afsluiting van de introductie week!